Το ταξίδι ενός φωτονίου...

Η ιστορία της εξέλιξης της ζωής στη Γη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ενός φωτονίου στο σύμπαν. Από τον Saul Perlmutter, που μοιράστηκε με τους Adam Riess και Brian Schmidt, το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2011 για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος. 
Πηγή:

Kepler 452b, ο ξάδερφος της Γης!

"Μπορούμε να φανταστούμε τον Kepler 452b σαν έναν μεγαλύτερο ξάδερφο της Γης", δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας της NASA που ανακάλυψε τον πλανήτη, Τζον Τζένκινς, επιβεβαιώνοντας πως είναι πιθανή η ύπαρξη ζωής στον Kepler 452b.Ο πλανήτης Kepler 452b, βρίσκεται 1400 έτη φωτός μακριά μας, στον αστερισμό του Κύκνου, έχει διάμετρο 60% μεγαλύτερη από τη Γη. Απέχει επίσης από το άστρο του ίση απόσταση με αυτήν που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο. Το άστρο αυτό είναι μόνο 4% μεγαλύτερο και 10% φωτεινότερο από τον Ήλιο αλλά και 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια γηραιότερο από αυτόν. Μια πλήρης περιφορά του Kepler 452b γύρω από το άστρο του διαρκεί 385 ημέρες. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, κάτι που θα επέτρεπε την ύπαρξη ζωής.Περισσότερα εδώ, εδώ.

Cymatics

Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής στην Κρήτη

Επιβράδυναν την ταχύτητα του φωτός!

Στη φωτογραφία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές τα φωτόνια φτάνουν στο τέρμα της διαδρομής σε διαφορετικούς χρόνους.

Ερευνητές από τα πανεπιστήμια της Γλασκώβης και  Έριοτ Βατ δημιούργησαν -με τη βοήθεια ενός υπέρυθρου λέιζερ- μια «κούρσα» φωτονίων ανά ζεύγη, κατά την οποία το ένα φωτόνιο ταξίδευε στην κανονική κατάστασή του και το άλλο άλλαζε σχήμα, καθώς διέσχιζε μια ειδική μάσκα. Η σύγκριση των ταχυτήτων έδειξε ότι το δεύτερο φωτόνιο είχε οριακά χάσει ταχύτητα (κατά λίγα εκατομμυριοστά του μέτρου ή μια επιβράδυνση της τάξης του 0,001%). Το αξιοσημείωτο είναι ότι το φως συνέχισε να κινείται πιο αργά, ακόμη και όταν είχε βρεθεί ξανά σε κενό χώρο, έχοντας περάσει μέσα από την μάσκα (επρόκειτο για μια συσκευή υγρών κρυστάλλων ελεγχόμενη από ειδικό λογισμικό).Δείτε κι εδώ, εδώ.

H Rosetta βρήκε τα δομικά υλικά του κομήτη 67/P

Το ευρωπαϊκό σκάφος Rosetta, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67/P και τον μελετά (δες κι εδώ) ανακάλυψε νέα σημαντικά ευρήματα. Πιο συγκεκριμένα εντόπισε κάποιες κοιλότητες, ρήγματα και άλλους σχηματισμούς στον κομήτη δομές που σύμφωνα με τους επιστήμονες που τους μελέτησαν περιέχουν τα «δομικά υλικά» του κομήτη. Ο κομήτης φαίνεται να αποτελείται από σχεδόν ισομεγέθεις «σβώλους», οι οποίοι πιθανώς αποτελούν τους αρχικούς δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, κατά τους επιστήμονες. Η αρχική σκόνη και τα αέρια πιθανώς δημιούργησαν τα πρώτα «βότσαλα» και αυτά, με τη σειρά τους, τους μεγαλύτερους «σβώλους» διαμέτρου περίπου τριών μέτρων ο καθένας. Από τη συγκόλλησή τους, τελικά δημιουργήθηκε ο πυρήνας του κομήτη. O πυρήνας αυτός είναι πολύ πιο «αφράτος» και πορώδης από ό,τι προβλεπόταν (κατά 70% έως 80% το εσωτερικό του πιστεύεται ότι είναι κενός χώρος). Υπάρχει μια περίπτωση να πρόκειται για δύο μικρότερους κομήτες που κάποια στιγμή συνενώθηκαν. Οι ισχυρές ριπές του ανέμου, που φυσάνε με ταχύτητα 300 μέτρων το δευτερόλεπτο, φαίνεται να δημιουργούν αμμόλοφους σωματιδίων σκόνης πάνω στον κομήτη, πράγμα που άφησε άφωνους τους επιστήμονες. Το βόρειο ημισφαίριο του κομήτη είναι πιο ζεστό από το νότιο, μια ένδειξη για εποχικές αλλαγές. Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης την έντονη παρουσία απλών οργανικών μορίων στην επιφάνεια του κομήτη ενώ πιστευόταν ότι αφθονούν τα πολύπλοκα μόρια σε αυτόν. Διαπίστωσαν επίσης ότι το νέφος αερίων που περιβάλλει τον κομήτη ανανεώνεται και μεταβάλλεται συνεχώς. Ο 67/P όπως και οι περισσότεροι κομήτες πιστεύεται ότι αποτελούν απομεινάρια από τις διεργασίες σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος και άρα περιέχουν εξαιρετικά χρήσιμες πληροφορίες για τη γέννηση και εξέλιξη του. Το Rosetta ακολουθεί τον κομήτη καθώς αυτός πλησιάζει τον Ηλιο και θα συνεχίσει να τον μελετά αποκαλύπτοντας συνεχώς πολύτιμα δεδομένα και φωτίζοντας μια σειρά από φαινόμενα.Δείτε κι εδώ, εδώ, εδώ.