Αστεροειδής θα περάσει "ξυστά" από τη Γη

«Ξυστά» από την επιφάνεια της Γης (περίπου 12 000 χλμ.) θα περάσει σήμερα το βράδυ ένας αστεροειδής. Ο τεράστιος βράχος φέρει το όνομα 2011MD, έχει το μέγεθος λεωφορείου και ακριβώς στις 20.14 ώρα Ελλάδας θα βρίσκεται πάνω από τις ακτές της Ανταρκτικής, περίπου 3218 χλμ. νοτιοδυτικά από τη Νότια Αφρική. Το γεγονός ωστόσο δεν ανησυχεί καθόλου τους επιστήμονες της NASA. Ο επισκέπτης, εξηγούν, θα είναι περαστικός, οπότε δεν αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας. Ο 2011MD εντοπίστηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα από το ζεύγος ρομποτικών τηλεσκοπίων LINEAR, το οποίο βρίσκεται στο Νέο Μεξικό και ανιχνεύει στον ουρανό αστεροειδείς που κινούνται κοντά στη Γη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA, ουράνια σώματα ανάλογου μεγέθους πλησιάζουν τον πλανήτη κάθε περίπου έξι χρόνια.

Πηγή: http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4637906,

http://news.discovery.com/space/visualizing-asteroid-2011-md-zip-past-earth-animation-110624.html

Στον Δ. Χριστοδούλου το Βραβείο Shaw στα Μαθηματικά

O Δημήτρης Χριστοδούλου, καθηγητής στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ETH) και ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μαθηματικούς, τιμήθηκε με Βραβείο Shaw στα Μαθηματικά, γνωστό και ως το «Νόμπελ της Ασίας» (δες εδώ).Τα τρία βραβεία του Ιδρύματος Shaw, για την Αστρονομία, την Ιατρική, τα Μαθηματικά απονέμονται κάθε χρόνο από το 2004. Το Βραβείο για τα μαθηματικά είναι ένα από τα δύο σημαντικότερα διεθνή βραβεία Μαθηματικών μαζί με το Abel της Νορβηγίας. Το Βραβείο, που ο καθηγητής Δ. Χριστοδούλου μοιράζεται μαζί με τον Αμερικανό μαθηματικό Richard Hamilton, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Columbia, συνοδεύεται από ένα εκατομμύριο δολάρια. Οι δύο καθηγητές βραβεύτηκαν για το έργο τους στις Μη Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις, στις γεωμετρίες Lorenz και Riemann, καθώς και στις εφαρμογές των εξισώσεων αυτών στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, και την Τοπολογία, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Ιδρύματος Shaw (εδώ). Το έργο του Δ. Χριστοδούλου  αναφέρεται στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, αλλά όχι από πλευράς φυσικής. Ανέπτυξε καινούργιες μαθηματικές μεθόδους για την επίλυση ή την κατανόηση των λύσεων, των εξισώσεων του Αϊνστάιν οι οποίες, όπως γράφει και η ανακοίνωση του Ιδρύματος, ενώ ήταν τόσο όμορφες, ήταν περιβόητες για τη δυσκολία τους. Γι’ αυτό και η επεξεργασία τους ώστε να βγει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα συνάντησε ανυπέρβλητες μαθηματικές δυσκολίες για πάρα πάρα πολλά χρόνια, από το 1915 που γράφτηκαν μέχρι τα τελευταία είκοσι χρόνια. Σημαντικό ρόλο για την επίλυση τους έπαιξε η μελέτη του για τη δημιουργία και την εξέλιξη των μαύρων οπών. Κι αυτό ο ίδιος το θεωρεί ότι ήταν ίσως το πιο εντυπωσιακό έργο που έχει κάνει, και μάλιστα στην ηλικία των 57 ετών. Ο Δ. Χριστοδούλου έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις και θεωρείται από τους μεγαλύτερους Έλληνες μαθηματικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πριν αναλάβει την επώνυμη καθηγητική έδρα στο ΕΤΗ της Ζυρίχης, δίδασκε επί πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και σε άλλα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει το πρωτότυπο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του (δες κι εδώ). Η απονομή του Βραβείου Shaw θα γίνει σε ειδική τελετή στο Χονγκ Κονγκ στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
Δες επίσης, Δημήτρης Χριστοδούλου, ένας "καλούτσικος" μαθητής και  
Ο Δημήτρης Χριστοδούλου στις "Ανιχνεύσεις"

28-9-2011 Δ. Χριστοδούλου:Οι αρχαίοι Ελληνες γεωμέτρες ήσαν ασυναγώνιστοι
29-4-2012 Δ. Χριστοδούλου, ο μαθηματικός του Σύμπαντος 
27-7-2012 Δ. Χριστοδούλου, συνέντευξη 

Μαθηματικά και "μαγεία" !

O "μαθηματικο-μάγος" (mathemagician) Arthur Benjamin κατατροπώνει(;) αριθμομηχανές, υπολογίζοντας από μνήμης τετράγωνα τριψήφιων, τετραψήφιων και πενταψήφιωμν αριθμών! Πώς το κάνει; Μας το "υποδεικνύει" στο τέλος της παράστασής του!Δες κι εδώ.

Παγίδεψαν αντιυδρογόνο για 17 λεπτά!

Oι επιστήμονες της ομάδας Alfa του CERN κατόρθωσαν να παγιδέψουν περίπου 300 άτομα αντιυδρογόνου για 1000 δευτερόλεπτα! Είναι η πρώτη φορά για τόσο μεγάλο διάστημα, σχεδόν 17 λεπτά, γεγονός που θα βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν για ποιο λόγο το Σύμπαν αποτελείται από τη συνήθη ύλη κι όχι από αντιύλη - όταν τη στιγμή του Big Βang εκτιμάται ότι οι δύο μορφές της ύλης συνυπήρχαν σε οριακά ίσες ποσότητες, αλλά για κάποιο λόγο στο Σύμπαν επικράτησε η ύλη (δες εδώ).«Πετύχαμε να βελτιώσουμε τη αποδοτικότητα της μεθόδου παγίδευσης σε σχέση με τη δημοσίευσή μας του περασμένου Νοεμβρίου» δήλωσε ο καθηγητής Jeffrey Hangst, της ομάδας Alpha του CERN (εδώ), η ερευνητική ομάδα του οποίου είχε κατορθώσει πέρυσι το Νοέμβριο να παγιδέψει 38 άτομα αντιυδρογόνου επί 172 χιλιοστά του δευτερολέπτου(δες εδώ κι εδώ).Για να γινει αυτό, η ερευνητική ομάδα δημιούργησε μια υψηλού κενού παγωμένη (σε θερμοκρασία περίπου 9Κ) «μαγνητική φιάλη» εσωτερικής διαμέτρου 14,5 χιλιοστόμετρων, στην οποία η τιμή του μαγνητικού πεδίου είναι 1 Τ (δες τις εικόνες και το βίντεο). Αυτή η «παγίδα» επιτρέπει αφενός τη συγκράτηση των ατόμων αντιυδρογόνου και αφετέρου την ανάσυρσή τους πριν καταστραφούν. Ο χρόνος αυτός αρχικά ήταν μόλις  2/10 του δευτερολέπτου, αλλά  τώρα έχει αυξηθεί περισσότερο από 5000 φορές.Η αντιύλη είναι η μορφή της ύλης που αποτελείται από τα αντισωματίδια των σωματιδίων που συγκροτούν τη συνήθη ύλη. Έτσι ένα άτομο αντιυδρογόνου αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο ποζιτρόνιο. Αν ένα σωματίδιο και ένα αντισωματίδιο έρθουν σε επαφή, και τα δύο καταστρέφονται και παράγεται ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Η εξαφάνιση της αντιύλης παραμένει, επί του παρόντος, ένα μυστήριο, αλλά είναι βέβαιο ότι χωρίς αυτό το γεγονός δε θα είχαμε υπάρξει.Περισσότερες πληροφορίες και σχόλια για την ανακάλυψη εδώ κι εδώ, εδώ. Για τις λεπτομέρειες, δες τη δημοσίευση εδώ. Την ύπαρξη του αντιυδρογόνου είχε προβλέψει πρώτος, από το 1928, ο Paul Dirac, Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 1933.Δες και: Δημιουργήθηκαν πυρήνες αντιηλίου- 4

Περί αδέσποτων πλανητών...

«Αδέσποτοι» ή ελεύθεροι πλανήτες, που περιφέρονται χωρίς να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο άστρο ή που απλά περιφέρονται σε τεράστια απόσταση από αυτό, ενδέχεται να συνωστίζονται στο Σύμπαν. Κάτι που «ζαλίζει» τους αστρο-φυσικούς, μια και ανατρέπεται πλήρως η σημερινή υπόθεση περί δημιουργίας των πλανητών! Διεθνής ομάδα των ερευνητών από πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, των ΗΠΑ, της Νέας Ζηλανδίας, της Βρετανίας και της Χιλής, έχει εντοπίσει σε ένα μικρό τμήμα του Γαλαξία μας 10 τέτοιους ελεύθερους πλανήτες  με μάζα παρόμοια με αυτή του πλανήτη Δία - ως ελεύθερος πλανήτης λογίζεται ένα ουράνιο αντικείμενο παρόμοιο σε μέγεθος με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, το οποίο όμως δεν «ανήκει» σε κάποιο αστέρι, με την έννοια ότι περιφέρεται γύρω από αυτό, αλλά περιπλανάται «ελεύθερο» στον μεσοαστρικό χώρο. Η πρώτη ανακοίνωση για την ύπαρξη ελεύθερων πλανητών είχε γίνει το 2000 από μια ομάδα Ισπανών αστρονόμων που είχαν χρησιμοποιήσει κλασικές φωτογραφικές μεθόδους για να αποτυπώσουν αμυδρά αντικείμενα με μάζα λίγες φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Δία. Για να γίνει αποδεκτή όμως μια τόσο σημαντική ανατροπή χρειάζεται επιβεβαίωση με άλλη, ανεξάρτητη μέθοδο.Τη διετία 2006-2007 η ερευνητική ομάδα MAO (Microlensing Observations in Astrophysics) παρατηρούσε συστηματικά το κέντρο του Γαλαξία με σκοπό την καταγραφή αναλαμπών που οφείλονται σε ελεύθερους πλανήτες. Κατά τη διάρκεια των παρατηρήσεων καταγράφηκαν αρκετές εκατοντάδες αναλαμπές αυτού του είδους, πολλές από τις οποίες επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια από την ερευνητική ομάδα OGLE (Optical Gravitational Lensing Experiment). Οι ερευνητές δεν παρατήρησαν τους νέου τύπου πλανήτες άμεσα. Ο εντοπισμός τους έγινε μέσω του φαινομένου του «βαρυτικού μικροφακού», δηλαδή, της μεγέθυνσης του φωτός του άστρου τους, που προκαλεί η μάζα τους, όταν περνούν από μπροστά του. Η στατιστική ανάλυση αυτών των γεγονότων, που ολοκληρώθηκε μόλις πρόσφατα, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι στον Γαλαξία μας υπάρχουν ελεύθεροι πλανήτες, στο μέγεθος του Δία, ο αριθμός των οποίων είναι διπλάσιος από τον αριθμό των αστέρων του Γαλαξία! Επειδή ο αριθμός των αστέρων εκτιμάται ότι είναι 200 δισεκατομμύρια, ο αριθμός των ελεύθερων πλανητών του Γαλαξία μας μπορεί να είναι 400 δισεκατομμύρια. Ανάλογος αριθμός θα πρέπει να υπάρχει και στα υπόλοιπα 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες που υπάρχουν στο ορατό από εμάς Σύμπαν.Περισσότερα εδώ κι εδώ.
Δες και Εξερευνώντας το ηλιακό σύστημα...