To "μήλο" του Νεύτωνα

Η Βασιλική Εταιρία του Λονδίνου (Royal Society), η ιστορική Aκαδημία Eπιστημών της Βρετανίας, για την 350ή επέτειό της (ιδρύθηκε το 1660) αποφάσισε και καταστήσε ευρύτερα και online προσβάσιμα πάνω από 60 σπάνια και ευάλωτα κείμενα (δες εδώ). Μεταξύ αυτών και η ιστορία με το "μήλο του Νεύτωνα", την οποία πρωτοαναφέρει ο William Stukeley, σύγχρονος και φίλος του Νεύτωνα (Sir Isaac Newton, 1643-1727) και συγγραφέας της πρώτης βιογραφίας του, το 1752, Memoirs of Sir Isaac Newton's Life. Τις χρονιές 1665 και 1666, όταν την Ευρώπη έπληττε η πανούκλα, το πανεπιστήμιο στο Καίμπριτζ, όπου δίδασκε ο Νεύτων, παρέμεινε κλειστό για προληπτικούς λόγους. Έτσι, ο Νεύτων γύρισε στο κτήμα της οικογένειάς του στο Γούλσθορπ, στη βόρεια Αγγλία. Όπως αναφέρει ο Stukeley, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα του 1666 συνέβη η πιο διάσημη πτώση φρούτου στην ανθρώπινη ιστορία. Το περιστατικό διηγήθηκε στον Stukeley ο ίδιος ο Νεύτων πολύ αργότερα, το 1726. Ο Νεύτων του είπε ότι καθόταν με στοχαστική διάθεση στον κήπο του, όταν το μήλο έπεσε και τότε ξαφνικά διερωτήθηκε: «Γιατί το μήλο δεν πάει προς τα πλάγια ή προς τα πάνω και συνεχώς πέφτει κάθετα προς το κέντρο της Γης;» Πράγμα που τον ώθησε να διατυπώσει το «νόμο της βαρύτητας». Το περιστατικό με το μήλο επιβεβαιώθηκε και από μια άλλη ανάλογη διήγηση, του Τζον Κόντουιτ, συζύγου της ανιψιάς του Νεύτωνα και βοηθού του στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο. Σύμφωνα με το σημερινό βιβλιοθηκάριο της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου Κηθ Μουρ, η ιστορία πρέπει να είναι αληθινή, απλώς φαίνεται ότι «βελτιώθηκε» με το πέρασμα του χρόνου και «έπιασε» τόσο πολύ στη λαϊκή φαντασία, επειδή έχει αναφορές ακόμα και στη Βίβλο, δηλαδή στο άλλο διάσημο μήλο, αυτό που ο Αδάμ και Εύα έφαγαν στον Παράδεισο…

via: http://nikosblogout.blogspot.com/2010/01/nline.html